Jestem chirurgiem dziecięcym z Wrocławia

Chirurg dziecięcy zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem operacyjnym 
lub zachowawczym chorób oraz wad wrodzonych u dzieci. Dzięki jego interwencji mali pacjenci mogą wrócić do zdrowia i normalnego funkcjonowania.

Przygotuj szczegółowy opis objawów i historii chorób dziecka, co pomoże lekarzowi w postawieniu diagnozy. Zabierz ze sobą wszelkie wyniki badań
i dokumentację medyczną. Porozmawiaj z dzieckiem o wizycie, wyjaśniając, czego może się spodziewać, aby zmniejszyć jego stres i obawy.

Wizyta u chirurga dziecięcego zaczyna się od szczegółowego wywiadu na temat objawów, trybu życia i historii chorób dziecka. Następnie lekarz przeprowadza badanie fizykalne, oceniając stan zdrowia pacjenta. W razie potrzeby zleca dodatkowe badania, takie jak RTG lub USG. W niektórych przypadkach może przeprowadzić drobne zabiegi lub zalecić dalsze konsultacje specjalistyczne.

Warto skonsultować się z chirurgiem dziecięcym, gdy dziecko doświadcza problemów zdrowotnych, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Zaliczamy do nich m.in. stulejkę, przepuklinę pachwinową i pępkową czy wrastający paznokieć. Wczesna konsultacja może zapobiec powikłaniom i zapewnić odpowiednie leczenie.

Kwalifikacja dziecka do operacji zaczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego i badania fizykalnego przeprowadzonego przez chirurga dziecięcego. Następnie lekarz ocenia wyniki dodatkowych badań, takich jak RTG, USG czy badania krwi. Po zebraniu wszystkich informacji specjalista omawia z rodzicami diagnozę, plan operacji oraz ewentualne ryzyka i korzyści, aby podjąć ostateczną decyzję o przeprowadzeniu zabiegu.

Przygotuj szczegółowy opis objawów oraz historię chorób dziecka, aby lekarz miał pełny obraz na jego stan zdrowia. Zbierz wszystkie wcześniejsze wyniki badań i dokumentację medyczną. Przed wizytą wytłumacz dziecku, co go czeka, aby zmniejszyć jego stres i obawy. Zadawaj pytania lekarzowi i upewnij się, że rozumiesz wszystkie etapy kwalifikacji oraz przygotowania do operacji.

Do operacji mogą kwalifikować się dzieci z różnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak stulejka, przepuklina pachwinowa i pępkowa, znamiona, wnętrostwo, wrastający paznokieć, żylaki powrózka nasiennego oraz inne nieprawidłowości w rozwoju.

Dziecko może zostać zdyskwalifikowane z operacji z powodu kilku czynników, takich jak: brak jednoznacznych wskazań do operacji, aktywne infekcje, nieleczona cukrzyca czy astma, problemy z krzepliwością krwi, ciężkie alergie na leki stosowane podczas operacji, a także złe wyniki badań przedoperacyjnych. Każdy przypadek jest indywidualnie oceniany przez lekarza, aby zapewnić dziecku maksymalne bezpieczeństwo.

Zabieg podcięcia wędzidełka polega na nacięciu lub przecięciu zbyt krótkiego wędzidełka języka, które ogranicza jego ruchomość. Procedura jest krótka i zazwyczaj przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym. Celem zabiegu jest poprawa funkcji ruchowych oraz zapobieganie problemom związanym z karmieniem, rozwojem mowy i higieną jamy ustnej.

Zabieg u niemowlęcia nie wymaga szczególnego przygotowania. Nie karm dziecka bezpośrednio przed wizytą.

Przez 2 tygodnie po zabiegu konieczny jest codzienny masaż okolicy przeciętego wędzidełka, żeby zapobiec powstaniu blizny ograniczającej ruchomość języka. Masaż mogą wykonywać rodzice sami, palcem, na granicy bólu – przez 3-5 minut. Dbaj o odpowiednią higienę i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi pielęgnacji rany. W razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem.

Aktywne infekcje w obrębie jamy ustnej, problemy z krzepliwością krwi, nieleczone choroby przewlekłe, alergie na środki znieczulające stosowane podczas zabiegu oraz brak wskazań to główne przeciwwskazania do zabiegu.

Krótkie wędzidełko napletka może powodować przygięcie prącia i ból przy erekcji, a czasem krwawienie podczas urazu. Zabieg polega na plastyce zbyt krótkiego wędzidełka, które ogranicza ruchomość napletka. Jest to procedura krótka, przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym. Celem zabiegu jest poprawa higieny i komfortu dziecka, a także zapobieganie przyszłym problemom zdrowotnym.

Przed zabiegiem zaleca się wzięcie prysznica oraz, w razie potrzeby, zastosowanie miejscowego środka znieczulającego zgodnie z instrukcjami otrzymanymi podczas wizyty kwalifikacyjnej.

Dziecko powinno ograniczyć dodatkową aktywność fizyczną przez kilka dni, aby umożliwić prawidłowe gojenie (normalne codzienne funkcjonowanie możliwe jest od razu po zabiegu). Zaleca się stosowanie środków przeciwbólowych, jeśli to konieczne, oraz utrzymywanie odpowiedniej higieny w miejscu zabiegu. Ważne jest także monitorowanie miejsce nacięcia pod kątem oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, obrzęk lub nietypowa wydzielina. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów, skontaktuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do przecięcia wędzidełka napletka mogą obejmować aktywne infekcje w okolicy zabiegu, zaburzenia krzepnięcia krwi, ogólny słaby stan zdrowia dziecka, czy też alergie na stosowane środki znieczulające.
Ważne jest, aby przed zabiegiem umówić dziecko na konsultację kwalifikacyjną.

Najczęstsze zabiegi chirurgiczne, które wykonuję u dzieci to wycięcie znamienia barwnikowego, usunięcie guzków skóry i tkanki podskórnej, usunięcie ziarniniaka naczyniowego. Resztę schorzeń, którymi się zajmuję, znajdziesz w sekcji „Wskazania do leczenia dziecka”.

Zbierz wszystkie niezbędne dokumenty medyczne, takie jak wyniki badań i historię chorób. Przestrzegaj zaleceń lekarza dotyczących przygotowania, na przykład zastosowania kremu znieczulającego przed wizytą lub unikania określonych leków przed zabiegiem. Wyjaśnij dziecku prostym językiem, na czym polega procedura, aby zmniejszyć jego stres i obawy. Pamiętaj, że dla dziecka najważniejsza jest Twoja obecność i wsparcie przed oraz po zabiegu.

Po zabiegu dziecko powinno odpoczywać i unikać intensywnej aktywności fizycznej przez 3 tygodnie. Należy przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących stosowania leków przeciwbólowych i ewentualnych antybiotyków. Regularnie sprawdzaj miejsce operacji pod kątem oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, obrzęk lub wydzielina. Dbaj o odpowiednią higienę i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi pielęgnacji rany. W razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do zabiegów chirurgicznych u dzieci obejmują aktywne infekcje, problemy z krzepliwością krwi oraz niewyrównane choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca czy astma. Inne przeciwwskazania to silny lęk lub brak współpracy pacjenta, alergie na środki znieczulające stosowane podczas zabiegu oraz nieprawidłowe wyniki badań. Każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny przez lekarza, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo pacjenta.

Zabieg usuwania zmian skórnych polega na chirurgicznym wycięciu znamienia, brodawki czy naczyniaka z powierzchni skóry. Procedura odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Podczas zabiegu używam skalpela, którym precyzyjnie usuwam znamię wraz z niewielkim marginesem zdrowej skóry, aby zapewnić całkowite usunięcie zmiany.

Zbierz wszystkie potrzebne dokumenty medyczne, takie jak wyniki badań i historię chorób dziecka. Przestrzegaj zaleceń lekarza dotyczących przygotowania, na przykład zastosowania kremu znieczulającego skórę. Wyjaśnij dziecku w prosty sposób, na czym polega procedura, aby zmniejszyć jego stres i obawy.

Po zabiegu usuwania zmian skórnych dziecko powinno unikać intensywnej aktywności fizycznej przez 3 tygodnie. Regularnie sprawdzaj ranę pod kątem oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, obrzęk czy wydzielina. Dbaj o odpowiednią higienę rany, zmieniając opatrunki zgodnie z przekazanymi instrukcjami. Unikaj ekspozycji miejsca zabiegu na słońce i stosuj kremy z wysokim filtrem UV, aby zapobiec przebarwieniom. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów, skontaktuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do zabiegu usuwania zmian skórnych obejmują aktywne infekcje wirusowe, problemy z krzepliwością krwi, niektóre choroby przewlekłe, zakrzepicę i zatorowość. Dodatkowo skłonność do bliznowców i nadmiernego krwawienia również mogą stanowić względne przeciwwskazania. Zmiany łuszczycowe oraz immunosupresja również mogą dyskwalifikować pacjenta.

Procedura odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Podczas zabiegu wykonuję plastykę przerośniętego i zmienionego zapalnie wału paznokciowego. Jeśli to konieczne, usuwam część paznokcia wrastającą pod skórę, aby zapobiec nawrotom.

Przygotowanie dziecka do zabiegu plastyki wrastającego paznokcia obejmuje kilka kluczowych kroków. Wskazana jest wzmożona higiena i dbałość o palec, aby maksymalnie ograniczyć stan zapalny i obrzęk paznokcia, zapewniając tym samym najlepsze warunki do gojenia po zabiegu. Tydzień przed zabiegiem należy szczególnie dbać o higienę i unikać podrażnienia, np. nosząc zbyt ciasne buty. Nie należy też w tym czasie obcinać paznokcia. Przed wizytą należy umyć stopę wodą z mydłem i nie nakładać żadnych dodatkowych preparatów.

Po zabiegu dziecko powinno unikać intensywnej aktywności fizycznej, aby nie nadwyrężać operowanego miejsca. Wskazane jest podawanie leków przeciwbólowych i pozostanie w domu przez 2 doby, a następnie stopniowy powrót do codziennej aktywności. Należy regularnie zmieniać opatrunki zgodnie z zaleceniami lekarza i dbać o higienę rany, aby zapobiec infekcjom. Obserwuj miejsce zabiegu pod kątem oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, obrzęk czy wydzielina. Upewnij się, że dziecko nosi wygodne, przewiewne obuwie, aby zmniejszyć nacisk na operowany palec. Powrót to sportu możliwy jest zwykle po 3-4 tygodniach. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów, skontaktuj się z lekarzem.

Zabieg nie powinien być przeprowadzany, jeśli wrastający paznokieć objęty jest aktywnym zakażeniem. W takiej sytuacji zalecę antybiotyk i leczenie miejscowe, a zabieg przełożymy na czas po opanowaniu infekcji. Inne przeciwwskazania to: znaczna otyłość, niestabilna cukrzyca, nieleczone nadciśnienie tętnicze, zaburzenia krzepnięcia, a także przyjmowanie leków: wpływających na krzepliwość krwi, immunosupresyjnych lub cytotoksycznych.

Zabieg, który obejmuje odklejenie napletka od żołędzi, rozpoczyna się od zastosowania kremu miejscowo znieczulającego. Jego głównym celem jest poprawa higieny i komfortu dziecka oraz zapobieganie powracającym infekcjom.

Przed zabiegiem konieczne jest wzięcie prysznica i jeśli to zalecane, zastosowanie miejscowo działającego leku znieczulającego. Dodatkowo ważne jest, aby porozmawiać z dzieckiem o zabiegu, wyjaśnić jego konieczność oraz upewnić się, że dziecko rozumie, iż dzięki znieczuleniu będzie odczuwać jedynie dotyk, ale bez bólu.

Dziecko może wrócić do pełnej aktywności już następnego dnia. Wskazane jest utrzymywanie odpowiedniej higieny w miejscu zabiegu i stosowanie maści. Zwykle nie jest konieczne podawanie środków przeciwbólowych. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów, skontaktuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do rozklejenia napletka to: brak wystarczających wskazań, niepokój dziecka, zaburzenia krzepnięcia krwi, ogólny słaby stan zdrowia dziecka czy też alergie na stosowane środki znieczulające.
Ważne jest, aby przed zabiegiem umówić dziecko na konsultację kwalifikacyjną.

Operacja przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym, co oznacza, że dziecko głęboko śpi, nie odczuwa bólu i nie zachowuje żadnych wspomnień z zabiegu. Rodzic może towarzyszyć dziecku aż do momentu zaśnięcia i przywitać je zaraz po przebudzeniu. Wyjście do domu możliwe jest ok. 6h po operacji.

Tydzień przed zabiegiem odbywa się konsultacja anestezjologiczna, aby zapewnić odpowiednie przygotowanie do operacji. W dniu zabiegu dziecko powinno wziąć prysznic i zastosować lek znieczulający miejscowo według wskazań z wizyty kwalifikacyjnej. Dziecko musi być na czczo – (6h bez jedzenia
i picia, dozwolone jest jedynie podawanie wody do 2h przed procedurą).
Warto również porozmawiać z dzieckiem, wyjaśnić potrzebę przeprowadzenia operacji i upewnić się, że rozumie, czego może się spodziewać.

Po zabiegu zapewnij dziecku spokojne warunki do odpoczynku. Pojenie należy wprowadzać stopniowo,  następnie karmienie – zgodnie z apetytem dziecka. Pamiętaj o regularnym podawaniu leków przeciwbólowych oraz dbaniu o higienę miejsca operowanego zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów – skontaktuj się ze specjalistą.

Przeciwwskazania do planowanego znieczulenia ogólnego obejmują: świeżą infekcję, zaburzenia krzepnięcia krwi, ogólnie słaby stan zdrowia dziecka,
a także nieleczone aktywne choroby